Paul Kagame

Verkozen met meer dan negentig procent van de stemmen, volgt Paul Kagame zichzelf op als president van Rwanda. Democratie is in Afrika een ander woord voor stalinisme.
De Afrikaanse ‘wonderboy’ heeft het voor de tweede keer op rij gefixt: de schijn van de democratische legitimiteit als een mathematische gratie over zich laten dalen. Meer dan 92 procent van de kiezers gecharmeerd. Statistisch verdacht, maar Kagame laat het niet aan zijn Tutsihart komen.
De nieuwe president, van bebrilde streber en stengel tot Zonnekoning in het branderige Afrika.
Waarnemers hekelen het verloop van de verkiezingen: niet proper. Oppositiepartijen slaagden er niet in zich te registreren, een journalist kreeg een kogel door het hoofd, twee bladen kregen publicatieverbod, en een politieke tegenstander werd haast onthoofd teruggevonden. Bovendien leunden de drie officiële kandidaten tegen wie Kagame het opnam, in feite nauw aan bij zijn eigen partij, het Rwandees Patriottisch Front.
Ondemocratische verkiezingen? Het tegendeel zou pas verbazen!
Hij noemde zijn zege voorspelbaar “een overwinning van het volk”. En duizenden barstten in dansen uit toen het verkiezingsnieuws bekend raakte.
Typisch Afrikaans, die dualiteit van een lachende natie die haar eigen, eeuwige ondergang viert. De ritmische bezweringen, het gieren, het geloof, de onschuld, het bricoleren, het optimisme, maar evengoed de leugen, de armoede, de politieke onwil, de waarde en onwaarde van het leven. Het Afrikaanse continent houdt in niets de maat. Het zoekt en verliest zich in het exces: charme en ondergang tegelijk. Dat gaat ons, verstokte Aristotelianen van de gulden middenweg, niet af.
In werkelijkheid kan het ons ook niets meer schelen. Afrika, net als China en Rusland: democratisch, omdat we moe zijn te geloven dat het ooit beter wordt.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=PqgwGnmnvn8]

4 thoughts on “Paul Kagame”

  1. Hoe typisch dat als er een ‘artikel’ verschijnt over Afrika het altijd negatief moet zijn. Afrikanen bricoleurs noemen? De waarde en onwaarde van het leven?

  2. Het is vooreerst geen ‘artikel’, maar ergens een futiele mijmering. En ‘het bricoleren’ staat vooraan in de opsomming, in het lijstje van positieve eigenschappen, naast ‘het lachen’ -eigenschappen die wij beter zelf ook zouden aanleren. En ‘waarde en onwaarde van het leven’? Ge kunt, als ge het oorlogsnieuws van daar een beetje volgt, moeilijk ontkennen dat het leven op eenzelfde manier als hier wordt beschermd en gewaardeerd -politieke tegenstanders de mond snoeren door hen te elimineren, de dood in te jagen is op zijn minst onrespectvol te noemen.

  3. Bricoleren : dat betekent ‘figuurlijk oneerlijk handelen, uitvluchten zoeken’ of bedoel je knutselen? Ritmische bezweringen : ze zijn goed in dansen? En dan de negatieve eigenschappen … God ja, dat is het hokjes denken van een Europeaan die denkt te weten wat Afrika is.

Een reactie achterlaten op Pieter Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *