Poetin

Kloek en kinderlijk zot: de Russische premier Vladimir Poetin. De wufte Willem Tell van de Beringzee.
Hij deed het weer: de elementen tarten. Met een kruisboog op walvissen jagen. In een rubberbootje, schuddend op de woeste zee langs het schiereiland Kamtsjatka, in het oosten van Rusland. Turend op het voorsteven. Vinger op de trekker. Met dat monkellachje, dat zegt: romantiek is voor rukkers.
Of dat niet gevaarlijk is? In zo’n hondenweer? Meesmuilend tegen de journalist: “Leven in het algemeen is gevaarlijk. Waarom ik het heb gedaan? Omdat ik ervan hou. Ik hou van de natuur.” Poetin: de fauna- en florafilosoof van het Kremlin. Qua charme: meer een granieten tuinkabouter.
Waarom walvissen? Niet om zijn imago op te poetsen: dat blinkt al als een stalen kernkop. Maar voor de wetenschap. De vooruitgang. De kennis. Om het gedrag van dat grijze, plompe beest te begrijpen, zegt het gemutste staatshoofd.
Wellicht ja. Ik denk: de KGB anno 2010. Na de mensen, nu de dieren –de enige wezens namelijk uit het zicht van de Russische staatsveiligheidsdienst.
Want diezelfde dag werden ook leden van de milieuvereniging Greenpeace in Rusland opgepakt. Omdat ze een standje hadden voor het muziekcomplex waar de Ierse band U2 een concert zou geven. “We mochten geen handtekeningen verzamelen of met de mensen praten”, zegt Ivan Blokov van de organisatie. Greenpeace had nochtans vooraf de toestemming gevraagd én gekregen.
Godalmachtig in Rusland: de huftertjes van de politie. Natuurbehoud? De zoveelste leugen van de premier van Rusland.
Ach. Welk dansje hij ook opvoert, Poetin blijft een macho. Een getrimde balzak, die zijn eigen mannelijkheid tot kitsch heeft verheven. Om te verbergen wat hij altijd al is geweest: een kwakend sukkeltje zonder vrienden.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=U9nt_IB-vTE&feature=player_embedded]

2 thoughts on “Poetin”

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *