Goethals lijkt steeds in onbalans met wat hem aantrekt en wat hem afstoot. Dat schrijft Wout Vlaeminck op zijn blog over de bundel Hees.
Enkele citaten uit de blog:
‘Al bij de aanvang van Goethals’ debuut wordt duidelijk dat de gedaante die Goethals het past best, die van dichter is. Samen met de postuum gepubliceerde debuutbundel Ademgebed van Martijn Teerlinck, is Hees een van de gaafste en indrukwekkendste dichtbundels die het voorbije jaar werden gepubliceerd. De kans dat Hees binnenkort zal worden overtroffen, is nihil. En dan weet je wel met wélk boek je de kerstsokken vullen wil.’
‘De gedichten van Goethals getuigen van maturiteit en een groot gevoel voor esthetiek. Zijn dichtbundel staat vol geweldig mooie taalvondsten, en niet eenmaal kan Goethals worden betrapt op overdaad of clichématig gerommel.’
De ganse bespreking valt makkelijk via deze link terug te vinden